Ποτάμι που πίσω σε γυρνάει...Έχουν αλλάξει πια οι γέφυρες...
Τίποτα δε μοιάζει να ναι ίδιο,τίποτα...Μονάχα που συνάντησα τον εαυτό μου πάλι εκεί...
Μια αφορμή να εκδηλώσω όσα καθρεφτίστηκαν,κάπου ενδιάμεσα ένα ποτάμι και μια γέφυρα.!Αναζητώντας μες στη ζωή που κυλάει, και σ'ότι μένει στάσιμο,τόσο κοντά,τόσο μακρυά...
Πέτρινα μονοπάτια ξεχασμένα,μα τόσο γνώριμα....Πνίγοντας κάθε θυμό,σαν ξένο σώμα.
Βήμα βήμα..Επιστροφή!Σ'ότι με έφερε εδώ,για να γυρίσω.
Σ'αυτά που χάραξα χαμογελώ και συνεχίζω.!!