Πότε ήρθαμε ως εδώ,πίσω από τις ζωές μας κρυβόμασταν...
Πιο πολλές ήταν οι νύχτες,τη μέρα χανόταν η ύπαρξη μας,

σε πρέπει,σε μη, στην ίδια τη ζωή!

Κάπου κάπου ανταμώναμε,όπως την πρώτη εκείνη φορά,μόνο που δεν ήταν ίδιες οι ματιές,

δεν συντονίστηκαν.Στιγμές,χρονιές,από άλλους κόσμους,άγνωστους!