και παλι εδω,καπου στη μεση θα ναι η ζωη μου ...ποτέ μου δεν τη βρηκα ,αλλου μου δειχναν ,αλλου κοιτουσα...δεν ξερω...επνιγα παντα τις ορμες του εαυτου μου,οτι ορμουσε να βγει απο μενα  το σφινωνα το φυλακιζα το ξεχνουσα...κ αφηνα να βγει απτο κορμι μονο σιωπη ...ετσι ηθελα..ετσι νομιζα ..ισως ,δεν ξερω...αδεια πακετα φτωχα αποτσιγαρα ...θα ναι ο εαυτος μου που εκδικειται για οσα του στερησα...ουρλιαχτα η ψυχη μου .μα τι δωματιο διαλεξα,ποιος αλλος να φταιει?ποτέ δεν εδειξα..κλειδωμενες προδωσιες,λογια αγαπης μεσα σε σιωπες που διαλεξα..δαγκωματιες τα χαδια μου.. ολα κρατημενα ...πια γιναν αχρηστα.....εστηνα παγιδα στον εαυτο μου καθε μερα . σκονταφτα κ νομιζα πως πεταω..καταδικασμενα κυτταρα απο μενα ,για μενα...ουτε πριν ουτε μετα...ΤΩΡΑ..     .....      .....      ......          .....     .....          ......εσχατος     περαστικος.....    .....    .....     .....     ..................................