Μες στο δυσβάσταχτο χορό...
Ένα διπλόκλειστο σεντούκι κλαίς,
που χω φυλάξει απο καιρό!
Πριν το εξερευνήσεις δες...


Πνιγμένο φόρεμα φορώ,
σκιφτή σαν πάψω θες
του δειλινού σημάδι υγρό,
δεν το συνάντησες στο ψες!


Ειν ο καθρέφτης της ψυχής
στεγνό ποτάμι σαν διψάσω.
Γεφύρι κίβδηλο,περπατητής...


Βρεμένο έδαφος να σε χορτάσω...
Πριν την αυγή θακυρωθείς
ειν ώρα ετούτη να τον σπάσω!