Κυριακή 6 Απριλίου 2014

ακρως χαμενη


Βλεπω ομιχλη
τοσο μικρη
τοσο νωρις
χαμενα ιχνη
ψαχνω να βρω τον εαυτο μου
ανακαλυπτω τρυπες
κ χανω το χαμογελο μου
δε μου δειξαν τον δρομο
πισω μου ειδα ξεχασμενο το ονειρο μου
μεσα σε διχτυα πιασμενο το μυαλο μου...
και καταφερνω να σωθω μα παλι χανομαι
οι σκεψεις μου κοντα σαυτα που απεχθανομαι
προσπαθω χωρις να θελω να παλευω
ειναι τοσο μακρυα
τοσο κοντα
εκεινα που λατρευω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου