γυρνώντας σπιτι,με τις σκεψεις κ τις εικονες της ημερας για παρεα.περπατώντας στο πεζοδρομιο,στο αντικρισμα του παρκου κατω απτα φωτα,θυμηθηκα τον πινακα που σου χα  ζητησει,με κεινα τα φαναρια που προσπαθουσα να σου εξηγησω ,κ ολο σου λεγα,να χει έναν μακρυ δρομο σκοτεινο.κ σου λεγα,να χει και ένα ζευγαρι μοναχο,που περπαταει στο φως των φαναριων.κι ολο το ανεβαλλες που τελικα τον ξεχασες  κ εγω περιμενα να μου τον χαρισεις. . .εφτασα σπιτι..πεταξα το βιβλιο προχειρα στο κομοδινο  κ ετρεξα να βγαλω το παλτο που καθολου δε μου πηγαινε.αμεσως εκλεισες το φως κ σε χασα,κοιταξα την ωρα..περασε σκεφτηκα κ επρεπε να πω την καληνύχτα σημαντικα και βιαστικα κ ετσι στο αντε σου σηκωθηκα κ ταφησα στη μεση μα προλαβα να ακουστει το σαγαπω