εγω σε θελησα σαν λατρεμενο μεκρυψα δε σου δειξα τι εχω τοση αναμονη στην αφιερωση που αποφασισα επιλογή μου θα πεις  κ ηρθες κ με πηρες κλέβοντας τα παντα κι ημουν σωστη στον δρομο που μου δειξες ημουν σωστη σε πιστεψα ως εκει τοσο πολύ ως την προδωσια που δεν κοιταξα κ δεν ηξερα  παλι πιστεψα.στον χρονο που δεν αφιερωνες αναμονη κ οι νυχτες δεν ξημερωναν μουρμουρα ως εκει και δακρυα στο φευγα σου της παραμέλησης χαμόγελα αφελη,που ντυθηκαν πανω σε πληγες. κι ηρθε η στιγμη που βουλιαξα για να αναπνεύσω,στον ερχομο σου πηρες τον διωγμο μου και με ζητησες ως εκει τοσο πολύ ως την προδωσια ζητωντας κατι απτην αρχη σεκεινο τ παγκακι μες στο αμαξι στη βροχη.δε σβηνεις κ ας αφηνω δεν αφηνεις κ  σβηνω χρονος κατατρεγμένος στην πνοη πλαι πλαι πορευτηκαμε κ δε συναντηθήκαμε στιγμη