Την ψυχη μου ειδες γδυτη
τη δεχτηκες μισοφαγωμενη γυμνη
στο φως του αστρου που χε σβησει
εσκυψες να τη φιλησεις
Ειμαι χλωμη
πηρα χρωμα απτο σκοταδι
σαν σε βροχη
εφερες ονειρα μαζι
μενα σου χαδι
θλιψη...
χαρα
δυο προσωπα
ενα σημαδι
ειναι κοντα
απτη μιαν ακρη στην αλλη
ξημερωνει
ελα κ σκουπισε το χιονι
δειξε το μερος που τελειωνει
οτι αρχιζει δεν τελειωνει
τη δεχτηκες μισοφαγωμενη γυμνη
στο φως του αστρου που χε σβησει
εσκυψες να τη φιλησεις
Ειμαι χλωμη
πηρα χρωμα απτο σκοταδι
σαν σε βροχη
εφερες ονειρα μαζι
μενα σου χαδι
θλιψη...
χαρα
δυο προσωπα
ενα σημαδι
ειναι κοντα
απτη μιαν ακρη στην αλλη
ξημερωνει
ελα κ σκουπισε το χιονι
δειξε το μερος που τελειωνει
οτι αρχιζει δεν τελειωνει
σοφη καραλακου
ΑπάντησηΔιαγραφή